‘Mijn vak is beschermingsbewind en mentorschap’

In tijden waarin je sociale leven slinkt, is het een voorrecht om, al is het aanvankelijk soms meer leed dan vreugde, (letterlijk) deel uit te maken van het leven van anderen. Mijn vak is bijzondere, omdat je als buitenstaander in korte tijd een hele direct relatie met iemand opbouwt.

Hij of zij komt er zelf niet meer uit en geeft jou het vertrouwen om het op te lossen. Vanaf het moment dat je elkaar “de hand schudt”, sluit je een verbond. Je neemt de verantwoordelijkheid om de ander te helpen, en daarbij zo min mogelijk schade aan te richten. Besluiten nemen op basis van ratio en je niet te laten verleiden tot emotionele vertroebelingen.